Lieve Mark,

 

Voor iedereen die tegen je aan loopt te zeiken, ook jij kent deze Kerst een lege stoel. Ik wens je sterkte met die leegte.

Dat gezegd hebbende, met inachtneming van alle respect en dialoog het volgende.

Ook ik sta op een tweesprong. Ik wil dat alles de goede kant op gaat. Maar ik wil je ook niet missen, tussen Kerst en Oud en Nieuw. Het liefst zie ik je toch even voor de feestdagen terug. Want, laten we eerlijk zijn, dat gaat wel gebeuren. Dus ik ga er vanuit dat, hoezeer ik me ook aan de regels hou, ik je voor de Kerst nog wel even tref.

En mijn best doen..dat doe ik. Oprecht. Ik heb al in maanden geen Ikea, Action, winkelstraat of vakantiebestemming bezocht. Ik werk zoveel thuis dat ik zelfs in mijn slaap nog doorwerk. Mijn katten vouwen inmiddels hun kattenklauwtjes samen en bidden dat ik snel op rot. Ik heb geen tot weinig sociaal contact (en kwam erachter dat ik feitelijk niet eens zó veel in hoefde te leveren, wat natuurlijk erg verdrietig is voor mij om te beseffen). Ik luister alleen nog harde rave-muziek in mijn auto. De sportschool opgeven was eigenlijk een bevrijding, trouwens. Bedankt daarvoor! Maar ik hou het gevoel dat het niet echt meer leeft, dat virus. Dat controle, nog meer verplichtingen en nog meer experimenten niets meer uit gaan halen. En je waarschuwende toon begint wat lethargie bij me op te roepen. (Kan je Irma vragen hoe je lethargie vertaalt in gebarentaal?). Dus ik denk graag met je mee. Zo ben ik.

 

Daarom wat mogelijkheden om nóg strenger te zijn (oh, dit is misschien meer gericht aan Hugo. HOI Hugo!!!).

- Avondklok. Indien die niet voldoende helpt uitbreiden naar middagklok. En ochtendklok. Of gewoon klokje rond een avondklok. Het kán!

- Defensie hard en treffend, als een soort hamer, inzetten bij het nog meer handhaven van alle, inmiddels grote wirwar aan verboden, verplichtingen en dringende adviezen. Zet alles op alles om iedereen nog kleiner, angstiger en wanhopiger te maken. We zijn er nog niet. Volop inzetten op controle, controle en nog meer controle. En op machteloosheid.

- Testen, testen en nog meer testen. Niet alleen op Coronavirusjes, maar op alles. Ook op de groepsgrootte thuis. Alleen zo houden we Corona in the picture.

- Gedragsonderzoek uitbreiden naar "achter de voordeur". Zet die handhavende voet maar tussen de deur. Stap over de drempel van mensen thuis. Kom binnen, niet alleen digitaal, maar ook fysiek. Ga naast de mensen staan. Niet alleen in het openbaar. Of stap over ze heen. Kijk over de schouder mee. Dat helpt echt. Als ik een draad door een naald moet steken helpt het als ik vreselijk onder druk sta.

- Vraag géén, ik herhaal, géén advies aan experts meer. Negeer andere mogelijkheden en scenario's die wetenschappers uitgestippeld hebben. Sluit de ogen voor alternatieven. Zet naast een mondkapje ook oogkleppen op.

- Zorg ervoor dat iedere inwoner van Nederland de lust, het plezier en de vreugde in het leven verliest. Laat de samenleving nog meer in onzekerheid leven.

- Blijf zeggen dat de vaccins zullen zorgen voor een wereld zonder virussen. Hou deze dreigende toonzetting vol. Wat denken ze wel niet. Dat jij geen viroloog bent wil niet zeggen dat anderen je met feiten en kennis om de oren mogen slaan.

- Dreig met nóg zwaardere maatregelen, maar noem die gevreesde avondklok toch maar niet. Dat werkte ook prima bij de mondkapjes. Eerst zeggen dat je het niet wil, maar impliciet toch dreigen. Uiteindelijk verplichten. Werkt veel beter (in combinatie met onderling wantrouwen opbouwen) dan direct duidelijk zijn.

- Geef mensen nóg meer druk, regels en verantwoordelijkheden die ze niet begrijpen. Ze denken dat ze het al doen, maar hahaha! Drie meter is het nieuwe anderhalf. Tot je ellebogen in desinfecterende gel is het nieuwe handen wassen. Preventieve quarantaine is het nieuwe thuiswerken. Zolang het niet tot de massa doordringt is blijven dreigen de beste methode om ze te beteugelen.

- Experimenteer met groepen mensen. Het moment is nu. Grijp het aan. Noem het proefprojecten.

- Zorg ervoor dat mensen en bedrijven er financieel slecht voor staan. Geef ze daarna de hoop op steunpakketten of een bonus.

- Geef nooit je fouten toe.

 

Zolang het aantal besmettingen stijgt zou het toch te gek voor woorden zijn dat jullie je moeten verantwoorden! Kom op zeg!!! Dat hoeft pas nadat alles evident heeft gefaald en er een commissie gevormd is die achteraf gaat kijken wie wat gedaan heeft. En nu is dat nog helemaal niet bij iedereen ingedaald. Nu zijn er nog teveel mensen bang. Nu kan je ze nog sturen in angst. Wees niet bevreesd dus. Judgement Day is ver weg. En als die komt sta ik je bij.

 

Ik ben en blijf je vriendin. En zal altijd naast je blijven staan of fietsen. (Maar waarschijnlijk gaat onze kroegdate niet door, denk ik?)

 

Love u lots.

 

FdV  8 december 2020