Ik leef graag in een wolkje
Want het is daar beneden zo'n raar volkje

Wat fijn zou het zijn als,

Ik geen onderdeel was, geen mens, geen ding, geen wat of hoe.

En nee, ik ben niet levensmoe

Ik wil gewoon een wolkje zijn, laat me boven blijven

Laat me zweven in de lucht
Ademhalen is bewustzijn en ik wil niks bewust. Ik wil zwemmen in mijn onwetendheid. Verdrinken in naïeve jeugd, alles weer over doen en nu eens goed. Eens grenzeloos zonder zorgen.
Nu maak ik me alleen maar druk om morgen.

Ik wil zijn, als zonnestralen door het raam. Als regen, onverwacht en aanwezig. Als storm en wind, snel, heftig en weer weg. Als een grassprietje die je kietelt terwijl je in een weiland ligt en naar de wolken kijkt. Als jouw alles en mijn niets. Of andersom.

Ik wil zijn en niet worden.

En toch wil ik leven in een wolkje. Ik ben in mijn hoofd al daar en spreek mijn wensen tegen. Ik ben onderweg en weet niet wat ik achterlaat.

Toch is dat wolkje erg aantrekkelijk. Ik zie daar mijn vader al zitten. Die heeft het goed voor elkaar.

Leven is meer dan alleen niet doodgaan

Wolkjes weten er alles van

Nu wij nog

Tis nog vroeg en er is genoeg

 

FdV 2021