Overdenking (ingekort):

De dagen dat je denkt veilig te zijn, duren mij veel te kort.

Dat je niet altijd, op ieder uur van de dag gelukkig kan zijn, is me wel bekend. 

Gelukkig zijn is net als vlinders. Of jonge hertjes, 's ochtends in de dauw. 

Prachtig, fragiel, dansend door het leven. Maar voordat je wil is dat gevoel; net als kleurige vlinders of de prachtige ogen van een hert, weg. 

Zo snel of zo behoedzaam als het kwam, zo snel kan het verdwijnen.

Liefde; dat maakt soms dat je gelukkig bent, voor langere tijd. 

Liefde is een weg naar geluk en andersom.

Maar zelfs, zelfs als je gelukkig bent. Of van iemand houdt met zoveel vlinders door je hele lichaam, alsof hertjes door je ziel dansen.. Zelfs dan is veilig zijn een moeilijke opgave.

Veiligheid; het zou moeten zijn als de wind die altijd blijft waaien, of de golven op het water.

En soms, als ik mezelf in het water zie, zie ik een weerspiegeling van mijn gezicht. En vraag ik me af; komt de glinstering in mijn ogen door het water of door mijn tranen?

Tranen maken geen onderscheid; ze komen ook als je gelukkig bent. Maar ze lijken vaker op te komen als je je onveilig voelt. 

De dagen dat ik me veilig voelde zijn er veel te weinig. Zoeken naar geluk is een verslaving die iedereen heeft. En niemand wil er van af kicken. 

Wellicht is het zo dat ik de zoektocht naar geluk verwar met de zoektocht naar echte veiligheid. 

De dag dat ik me veilig voel worden direct gevuld met dansende herten, fragiele vlinders en tranen als golven in het water; maar golven in storm in plaats van golven tijdens een briesje.

Ik wou dat de dagen dat ik me veilig voel langer duren. Met de zekerheid dat de volgende dag weer een veilige is.

Ik wou zo graag,

Ik zou zo graag,

Gewoonweg veilig willen zijn.

 

FdV 2014