Helemaal? 

 

De ware reden dat ik naar Net 5 kijk vanavond is omdat ik meerdere mannen ga zien strippen. 

Ja, ik ben er eerlijk in, ook ik ben een primair dier. Net 5 speelt daar uitstekend op in, want zelfs een arrogant iemand zoals ik was al weken voor vanavond benieuwd. Deze marketingstunt is gelukkig wel voor het goede doel, ik schaam me daarom niet.

Het programma "For one Night Only" gaat over prostaat- en teelbalkanker. Want, blijkbaar zijn teelbalkanker en prostaatkanker taboe- onderwerpen. Voor mannen. Denk ik. Ik denk niet dat vrouwen (van) dat taboe ervaren. Die willen gewoon een gelukkige en gezonde partner. 

 

Ik kan alleen voor mezelf praten, maar toen mijn ex-vriend teelbalkanker kreeg (en daarna uitzaaiingen), was mijn eerste gedachte alleen maar dat ik wilde dat hij er gezond uit kwam. En nadat hij een bal verloor was ik alleen maar erg benieuwd of de kanker weg was. Ik heb nooit, nooit last gehad van "een bal minder". Nooit last gehad tijdens de seks, onder de douche met hem, tijdens een gesprek, denkend over hem. Nooit.

 

Wat ik wel kan vertellen is dat ik boos was op "Het Universum". Hoe kon dit gebeuren, waarom was er niet eerder goed op gereageerd, niet adequaat gehandeld? Waarom kwam dit zo onverwacht? Waarom moesten wij, net anderhalf jaar bij elkaar, dit samen ondergaan? En nog vaker heb ik me afgevraagd hoe het was gelopen als hij niet ziek was geweest. Of niet zo ziek als hij was toen het ontdekt werd. Wat was er gebeurd? Had ik dingen anders kunnen doen? Ja, vast. Ik had alles anders willen doen. Maar het liefste had ik gehad dat hij helemaal niet zo ziek was geworden.

 

Kanker maakt meer kapot dan cellen, dan gezondheid. Kanker sluipt door je relatie, door je slaap, je dromen, je geluk. Kanker heeft wat mij betreft veel meer kapot gemaakt dan alleen (tijdelijk) een prachtig lijf. 

 

Terwijl ik naar het programma op Net 5 kijk zie ik de hoofdingang van het Antonie van Leeuwenhoekziekenhuis. Ik zie de afdelingen, de bloedafname, de jasjes, het logo. Ik krijg er de rillingen van. Ik herinner me opeens weer hoe ik hem ophaalde na de chemo's, hoe moe hij was, hoe geprikkeld, hoe anders. Ik herinner me hoeveel we moesten regelen, hoe onzeker de tijden waren. Ik herinner me een onnatuurlijk snelle intensivering van de relatie met mijn schoonouders. Ik herinner me hoe moe ik was, hoe wanhopig en machteloos. Hoe eenzaam we waren, ondanks ons samenzijn.

Maar, ik herinner me ook een oerkracht. Omdat je van iemand houdt. En over schaamte en schuld stappen, vergeven, vergeten, zo immens veel van iemand houden. De onbeschrijflijke saamhorigheid, de intense mooie, pure liefde. Ik herinner me dat we samen in bed lagen en beseften: we zijn er nog en we houden van elkaar. 

 

Mijn ex is een kanjer. Hij heeft het voor elkaar gekregen om 1 letter van het woord kanker te veranderen naar kanjer. En dat is wat nu overheerst. Ik hou van hem (ja, nog steeds, ook al plak ik hem op andere vlakken graag achter een dik behang), omdat hij zo sterk was. Ik ben stiekem trots dat we dit samen mochten doen. Maar als iemand of iets het had kunnen voorkomen, dan had ik zelf wel een lichaamsdeel willen opofferen. Dan zou ik graag taboeloos door het leven gaan.

 

Want is kanker taboe? Nee. Nooit.

Was het in dit geval vette pech? Vast en zeker. Was het anders geweest als hij beter wist hoe zoiets vroegtijdig ontdekt kan worden? Ja, absoluut.

En dat is waarom ik hier nu ook over schrijf. F..ck dat taboe, je wil toch liever weten hoe je het op tijd kan aanpakken? 

 

Ik kijk zo direct naar bijna 10 bekende Nederlandse mannen die uit de kleren gaan. Ik hoef ze niet allemaal naakt te zien, realiseer ik me opeens. Want daar gaat dit niet om. Alhoewel...

Soms mag je ook gewoon genieten van de kleine dingen in het leven. Vooral als je weet dat die snel voorbij kunnen gaan.

 

FdV 2019

 

Foto komt van de website:

https://pixers.nl/fotobehang/gespierde-jonge-sexy-naakte-man-gewikkeld-in-een-zijden-doek-37704759