The Voice

Het is me opgevallen dat goed nieuws minder impact heeft dan slecht nieuws. Wat vreemd is, want doorgaans baseren we ons bestaan het liefst op glooiend perspectief en hoop. Alleen.. de positieve dingen in het leven zorgen ervoor dat we iedere dag weer opstaan.

Tegelijkertijd nemen we de leuke dingen in het leven voor lief. Het is de ja die we najagen, maar de nee die we horen.

Wat als je het "nee" niet kan of wil horen?

"Nee" is blijkbaar nog steeds interpretabel als een ja of een  misschien. En dat begrijp ik wel. Want "nee" is te definitief. Een ego gekrenkt is vervelender dan een ander zijn of haar pijn.

Een definitief "ik stop"

Een definitief "het is te veel"

Een definitief "rot op"

Een definitief "dit is de grens"

Dat komt hard aan. Want het ontneemt je de illusie van een keuze.

Al die definitieven geven onrust bij de ontvanger. Omdat het zoveel fijner is om de "ja" te blijven najagen. Omdat "ja" veel meer is de twee letters. Ja is puur, hoopvol, ja betekent liefde, warmte en geven. Ja is altijd beter dan nee.

Helaas is "nee" is soms gewoon...."nee". Mijn boodschap hoeft niet altijd aangepast te worden aan hoe die boodschap bij jou aankomt. En jouw ego is niet belangrijker dan mijn bestaansrecht. Een krachtig afwijzen betekent dat je geen macht meer over me hebt. Als je die al had. 

Je machtig voelen ten koste van een ander is het verbergen van een zielig hoopje mens. De echt waardige mens heeft geen macht of chantage nodig om zich goed te voelen; die is in contact met zijn eigen grenzen. Grenzen van fatsoen als eerste.

Als je denkt dat "nee" een stopwoord is waar ruimte is voor discussie, voor opdringerigheid, voor een voorzichtig ja, als je denkt dat "stop" een beginseintje is om juist los te gaan, als je denkt dat "tot hier en niet verder" een vrijbrief is om iemand kapot te maken...

Stop is niet hetzelfde als misschien. Nee is niet hetzelfde als misschien. Misschien is niet hetzelfde als ja.

Maar nee is en blijft nee.

Leef ermee.

FdV 21 januari 2022