Lieve Mark,

Onze band is enorm veel sterker geworden. Ik ben daar dankbaar voor. Wist niet dat ik iemand was die duidelijke leiding nodig had. Maar wat was je een leider! Je ontpopte je als de Thorbecke van Corona. Rustig en beheerst. Zelfs toen je torentje bestormd werd door mensen die gevaarlijk floten en op pannen sloegen bleef je de kalmte zelve. De communistische redactie van "De Waarheid", die drie dagen en nachten belaagd werd door massa's boze mensen kan nog van je leren.

Wat een jaar...lieve Mark... Wat een jaar.. Op het ene moment probeer je nog te ontsnappen aan je maffe besluitvorming rondom de dividendbelasting, het andere moment staat de wereld in brand. Even knuffelen deed je graag met Macron, maar Merkel benaderde je altijd wat meer op gepaste afstand. Misschien is dat ook de reden dat de crisis in Duitsland beter neer gehamerd werd dan hier: Angela dreigde gewoon met haar grote enge vrouwenreuzen-lijf om je te knuffelen als je je niet aan de maatregelen hield. Die Duitsers keken wel link uit.

Wat een jaar. Jij zal voornamelijk het Binnenhof hebben bewandeld, maar heel Nederland beklom de zware berg door maandenlang Netflix te kijken en thuis te blijven. Een oorlog bevechten in je pyjama, het is kenmerkend voor 2020.

In de lente vond de hele samenleving zich in solidariteit, maar na het zomerreces (virus of niet, vakantie is een grondrecht!) was de saamhorigheid steeds verder te zoeken. Dus het was handig dat we Hugo achter de hand hadden. De hippe CDA'er (bij voorbaat al een contradictie in termini) met zijn merkklompen, hardwerkend aan routekaarten, dashboards en mammoettankers, maar vooral groot fan van dingen verbieden. Keuzevrijheid past niet bij het CDA. Vadertje Staat weet beter dan wij wat wel en wat niet goed voor ons is. Ik voelde me teruggeworpen naar de jaren vijftig. Maar zelfs die gedachte deprimeerde me. Want toen mochten we nog knuffelen, werken, uit eten, vrij ademhalen, na acht uur 's avonds wijn kopen, naar school, naar de kapper en vuurwerk afsteken.

Ik moet bekennen dat, als ik me nóg slechter wil voelen dan ik me al voel, ik weemoedig oude festival-video's terugkijk. Ik had altijd een hekel aan hossende mensen in een Ziggodome, maar nu mis ik het.

Toch hebben we ook mooie momenten meegemaakt. Wat hebben we gelachen om Ferdje en om Willem. Hoe dom we ook zijn, er zijn altijd dommere mensen. Heerlijk! Het gaf me wat lucht. Even.

2021 wordt een prachtig jaar, ik weet het zeker. Vooral voor de VVD, want iedereen heeft een rotsvast vertrouwen in jou. En in Wilders. En vanavond geen champagne, want ons lijfje wordt binnenkort vergast op een vaccin dat binnen 8 maanden uit de grond gestampt is.

Maar, als ik bang ben dat ik je ga missen of jij mij, no worries. Er zijn nog genoeg mutaties, regels, richtlijnen, dwingende of dringende adviezen en mensen die tegen elkaar moeten worden opgezet. Nog genoeg prikjes te geven. De pandemische massa-angst die als een koude deken de wereld bedekt is nog volop aanwezig. Het vingertjes wijzen nog lang niet ten einde. Ruimte genoeg om de samenleving nog meer te kneden, voordat mensen wakker worden.

Ik vermoed dus dat we elkaar nog spreken.

Bedankt voor de heerlijke tijden tot nu toe. Ik kijk uit naar 2021. Met liefde.

Ps.: ik ben in januari bij Diederik. Ik vertrouw niemand meer, behalve hem. Xxx

 

FdV

31-12-2020