Lieve Mark,

Hoe was je schoolreisje? Je hebt me nog geappt zaterdag. Ik begreep al dat Angela moeilijk ging doen. Denk eraan wat ik je toen terug appte: alleen rust kan ons redden.
Ik meen het nog steeds.

 

Sindsdien niets meer gehoord. Begrijp ik. Een overleg-marathon is zwaar. En nu heb je ook je moeder niet meer om even bij te ventileren, op je hotelkamer, na een zware dag. Ik vind dat oprecht verdrietig en niemand houdt daar rekening mee. Je kan altijd bij me terecht. Ik ben dan wel geen moeder, maar empathie heb ik.

Je hoopte dat Macron je nog even zou knuffelen, maar dat heeft ie niet gedaan, de egoïst.

En..jij stouterd!!! Even een mondkapje om, maar dat was meer voor de show, of niet? Stiekem omdoen in de Audi voordat je uitstapt en dan ook snel weer af als de pers toegesproken moet worden. Je deed dat jaren geleden ook zo met de zelfgemaakte cake van mijn moeder. Lief!!! Zag je trouwens dat Angela een heel groot mondkapje had? Egodingetje denk ik. Macron had een stoere zwarte. Jij ook. Jij hoort denk ik wel bij de stoere landen hoor.

Nou. Ik hou het kort, want het is tijd voor vakantie. Reces, sorry.

Rust maar goed uit, mijn intieme optimist. Want je gaat het nog druk krijgen. Ik schrijf je later wel even waarom. Voor nu zeg ik alleen; slaap lekker. Droom mooie dromen. De wereld is nog niet verloren. Denk maar aan die mooie witte zwaan die opstijgt. Waardig en doelgericht.

Liefs van je grootste gemuilkorfde vriendin.

Ps.: was Angela boos dat ik haar gebeld had vanuit mijn vakantielocatie op Mallorca?

 

FdV juni 2020